امیرمحمد به افطاری دعوت شد جمعه 1392/05/06

عزیزم روز جمعه منزل خاله مریم دوست مامانی افطاری دعوت شدیم هرسال  افطاری را به آقایون      می دهند ولی بعضی خانمها را هم دعوت می کنند البته به تعداد محدود ... من و شما با هم رفتیم. باباحسام گفت که من شما را نبرم، هم شما اذیت نشید در جای شلوغ ، هم به خودم خوش بگذره منم گفتم نه بابا بچم همش توی خونس میخوام ببرمش مهمونی دلش باز بشه با هم دیگه آماده شدیم لباسهای خوشگل پوشیدیدم و رفتیم ... اول که وارد شدیم پسر خیلی خوبی بودی آقایون در سالن نشسته بودن و خانمها که تعدادشون زیاد نبود در یکی از اتاقها نشستیم ، ولی کمی که گذشت شما سفره افطار را دیدی و هوا هم که گرم بود و ما بزرگترها توقع داریم شما مثل ما یک گوشه مؤدب بشینی ولی کاملا توقع بیجایی از شما داریم شما شروع کردی به راه رفتن و افطاری خوردن بیرون اتاق هم آقایون بودن من نمی تونستم شما را ببرم بیرون به هرحال با سختی بسیار من افطار کردم ولی تحمل برای صرف شام دیگه نداشتم به ناچار مجبور شدم اونجا را ترک کنم با اینکه خاله مریم خیلی اصرار کرد که بعد از گذاشتن شما در خونه مادرجون برگردم ولی من دیگه دوست نداشتم برگردم چون خیلی کلافه شدم هم گرم بود هم که شما با راه رفتن من را خسته کردی اینم از داستان افطاری رفتن با شما بود

پسر قشنگم امیدوارم همیشه و همه جا سالم و سلامت باشی تا بتونی شیطونی بکنی فدات بشم که اینقدر بانمکی و شیرینی مامان جون